ثمینا رستگاری در اعتماد نوشت:
دولت آمریکا پیشتر رقم داراییهای خارجی بلوکه شده ایران را ۱۰۰ میلیارد دلار عنوان کرده بود، اما تحت توافق ژنو، به ایران اجازه داده شد به ۴.۲ میلیارد دلار آن دسترسی پیدا کند.
علی مطهری با ارسال پاسخ به آخرین اظهارات حمید روحانی که روزنامه اعتماد آن را منتشر کرده است، نوشت:
جناب آقای سیدحمید روحانی که شروعکننده مباحثه و بلکه مجادله میان خودشان و بنده بودهاند بار دیگر به مقاله من پاسخ مفصل دادهاند که از میان مطالب متعدد ایشان فقط سه مطلب است که ارزش پاسخگویی دارد:
1- ادعا کردهاند که در دوره دولتهای نهم و دهم انتقادهایی به آقایان احمدینژاد و مشایی داشتهاند و شواهدی نیز ذکر کردهاند. اما اکثر قریب به اتفاق انتقادهای ایشان بعد از آن است که رهبر انقلاب با انتصاب آقای مشایی به معاونت اولی رییسجمهور مخالفت کردند و یا بعد از خانهنشینی 11 روزه آقای احمدینژاد در اعتراض به نظر مقام رهبری مبنی بر ابقای آقای مصلحی در وزارت اطلاعات است.
در واقع قانونشکنیها و تخلفات مالی و انحرافات فرهنگی دولت سابق از نظر امثال حمیدخان روحانی تا قبل از اعلام نارضایتیهای رهبر انقلاب اشکالی نداشت، فقط چون آقای احمدینژاد در مقابل رهبری ایستاد مرتکب خطا شده است. بنابراین انتقادهای مذکور در آن مقاطع زمانی ارزش چندانی ندارد. شبیه جهاد بعد از فتح است که ارزش جهاد قبل از فتح را ندارد. این، ایرادی است که به اکثر اصولگراها وارد است و ناشی از برداشت نادرست آنها از اصل ولایت فقیه است.
2- درباره فتنه سال 88 تحلیل مستوفایی کردهاند که یک طراحی چندین ساله و چنین و چنان بوده است، مطالبی که از بس در این چند سال به گوش مردم خوانده شده چندشآور شده است.
سوال این است که اگر مردم ما حرفهای حمیدخان روحانی و دوستانشان را پذیرفته بودند چرا در انتخابات ریاستجمهوری سال 92 به جناب آقای حسن روحانی رای دادند که همه میدانند تحلیل ایشان از فتنه سال 88 چیز دیگری است و بخشی از حامیان وی به قول امثال حمیدخان از سران فتنه و یا ساکتان فتنه بودند.
3- مطلب آخر اینکه آقای سیدحمید روحانی به دلیل کینهیی که از اینجانب به خاطر دفاع از مظلومان و تاکید بر رعایت حقوق ملت براساس فصل سوم قانون اساسی و خلاصه به دلیل بغضی که از این بنده به خاطر بیان حقایق دارد، برخلاف نظر صریح امام خمینی و رهبر انقلاب، به تحقیر استاد شهید آیتالله مطهری پرداخته و بدیهیات درباره ایشان را انکار کرده و بار دیگر ثابت نموده است که شناخت درستی از شهید مطهری ندارد، گرچه تحقیر امثال ایشان به معنی تعظیم است.
بقیه مطالب حمیدخان روحانی چنان که در صدر مقاله گفتم ارزش پاسخگویی ندارد.
صادق زیباکلام گفت: من فکر میکنم که دغدغه فرهنگ یک دغدغه واقعی نیست بلکه به دلایلی که گفتم یک بهانه سیاسی است برای حمله به دولت.
این استاد دانشگاه در گفتوگو با خرداد تاکید کرد: سوالی که من دارم این است که آیا تا به حال شنیده ایم که مجلس از بنیاد انقلاب اسلامی و یا سازمان تبلیغات اسلامی بپرسد که بودجه های میلیاردی شما به کجا می رود و چه می شود؟ و چرا هیچ کنترلی بر روی بودجه این گرو هانمی شود؟ چرا انصار و حزب الله و گروه های تندرو که جلوی وزارت فرهنگ و ارشاد به بهانه های مختلف می روند یکبار جلوی این نهادها نمی روند و از اینها پرسش نمی کنند؟ و یا به ارشاد که بودجه آن یک چهارم بودجه سایر نهادها است همیشه رسیدگی بودجه ای می شود که این مبالغ کجا صرف شده یا نشده ولی هیچ وقت از شورای عالی انقلاب فرهنگی و...پرسیده نمی شود؟ من فکر میکنم که دغدغه فرهنگ یک دغدغه واقعی نیست بلکه به دلایلی که گفتم یک بهانه سیاسی است برای حمله به دولت.
وی با بیان اینکه آنچه مسلم ست این است که مسئله فرهنگ و ایراد گرفتن از دولت به این دلیل که دولت مسائل فرهنگی را در الویت توجه قرار نداده است ،مستمسکی بیش نیست، تصریح کرد: ایراد گرفتن از وزارت فرهنگ و ارشاد یا دانشگاه آزاد اسلامی مبنی بر اینکه در بخشنامه حجاب به امر به معروف و نهی از منکر بی توجهی شده، بهانه است.
وی در پاسخ به این سوال که آیا بهانه مخالفان برای حمله به دولت و تضعیف آن است و یا اینها دغدغه دیگری دارند؟ گفت:
اولا باید به این توجه داشت که فرهنگ و کار فرهنگی یک برنامه بلند مدت است و اینطوری نیست که با یک برنامه یک هفته ای و یک ماهه یا یک و چند ساله در روند فرهنگ تغییر مثبت یا منفی ایجاد شود. مسئله بعدی این است که در ایران 26 نهاد متولی امور فرهنگ در کشور هستند.
وی ادامه داد: من چندی پیش در نامه سرگشاده ای که به امامان موقت جمعه تهران آقایان موحدیکرمانی، المهدی و سیداحمد خاتمی نوشتم، توضیح داده بودم که 26 نهاد و سازمان در امر فرهنگ خالت دارند که من به 15 مورد اشاره کرده بودم و هر کدام را با میزان بودجه ای که دریافت کرده بودند، توضیح داده بودم. اولا این نهادها حدود 3هزار میلیارد تومان در سال بودجه دریافتی دارند که در مقایسه با وزارت فرهنگ و ارشاد که بودجه آن 700 میلیارد تومان است یک رقم چندین برابری است. من در این نامه پرسیده بودم که چرا به 26 نهادی که با مسئله فرهنگ سروکار دارند و ردیف بودجه دارند رسیدگی نمی کنید و یا در کارآنها سوال نمی کنید؟ چرا یکبار به سازمان تبلیغات اسلامی و یا سامان صدا و سیما اعتراض نمی کنید؟ چرا به نهادهایی که شش برابر وزارت فرهنگ و ارشاد بودجه می گیرند نمی خواهید که به شما حساب و کتا ب دهند و بر کارانها نظارت نمی کنید؟
وی تاکید کرد: سوالی که من دارم این است که آیا تا به حال شنیده ایم که مجلس از بنیاد انقلاب اسلامی و یا سازمان تبلیغات اسلامی بپرسد که بودجه های میلیاردی شما به کجا می رود و چه می شود؟ و چرا هیچ کنترلی بر روی بودجه این گرو هانمی شود؟ چرا انصار و حزب الله و گروه های تندرو که جلوی وزارت فرهنگ و ارشاد به بهانه های مختلف می روند یکبار جلوی این نهادها نمی روند و از اینها پرسش نمی کنند؟ و یا به ارشاد که بودجه آن یک چهارم بودجه سایر نهادها است همیشه رسیدگی بودجه ای می شود که اینمبالغ کجا صرف شده یا نشده ولی هیچ وقت از شورای عالی انقلاب فرهنگی و...پرسیده نمی شود؟
زیباکلام گفت: از طرفی بیایید که قبول کنیم که وضعیت حجاب در کشور ناجور است. من سوالی که دارم این است که کجای قانون اساسی در آن30 اصلی که به کار قوه مجریه نظارت می کند و وظایف قوه مجریه را برمی شمارد اشاره شده که کارویژه دولت کار فرهنگی است. هیچ اصلی به طور مستقیم و غیرمستقیم به وظیفه دولت در زمینه فرهنگی اشاره نکرده است. اما شان نزول نهادهایی که ذکر شده فرهنگی و امورفرهنگی است. در واقع این فشارها به دولت یک جوسازی سیاسی است.وی خاطرنشان کرد: به دلیل آنکه نتوانستند به دولت در حوزه اقتصاد،سیاست خارجی لطمه بزنند وارد حوزه آموزش و فرهنگ شده اند. اینها درواقع می خواهند با تند کردن فضای داخلی دولت را از رسیدگی به برنامه ها و وعده های خود بازدارند.
استاد دانشگاه تهران با بیان اینکه در این شرایط بهترین مسئله این است که دولت به این تندرویها وقعی ننهد،گفت: البته دکتر روحانی باید صریح با مردم صحبت کند و بگوید که آیا دولت در قانون اساسی موظف است که همه بار فرهنگی کشور را بر دوش بکشد؟ باید از وظایف این 26 نهاد با مردم حرف بزند. از طرف دیگر من فکر می کنم آن نهادی که باید الان استیضاح شود و پاسخ بدهد ،مجلس است.زیباکلام گفت: چرا همین مجلس در هشت ساله دوره احمدی نژاد در برابر خطاهای دولت، وزارت فرهنگ و ارشاد و وزارت علوم هیچ عکس العملی نشان نمی داد؟ چرا دولت در برابر خطاهای دولت گذشته سکوت می کرد؟
آیا این همه دلواپسی امروزی واقعی است یا به از دست رفتن پایگاه منافع این گروه بر می گردد. من فکر می کنم که دغدغه تندروها دغدغه منافع فردی-گروهی است نه اجتماع.
فیلم سینمایی «امروز» که از روز چهارشنبه اول مردادماه در سینماهای کشور اکران شده است توانست در 5 روز به فروشی بالغ بر 50 میلیون تومان دست یابد.
فیلم سینمایی «امروز» با وجود انکه در 11سینما اکران خود را آغاز کرده است اما با استقبال خوبی روبرو شده است.
این فیلم در طی 5 روز در 11 سینما به فروشی معادل 57 میلیون 800 هزار تومان رسیده است فروش این فیلم شب گذشته در سینماهای تهران حدود 10 میلیون تومان بوده است.
رضا سعیدی پور مدیر سینما آزادی با اشاره به فروش خوب این فیلم در سینما آزادی گفت : در روزهای گذشته نمایش این فیلم در سینما آزادی به سانس فوقالعاده رسیده است و یک بار در ساعت 23:45 دقیقه و بار دوم در ساعت 13:45 دقیقه به صورت فوق العاده فیلم به نمایش در امد و نمایش فیلم تا ساعت 15 :45 دقیقه به طول انجامید.
فیلم امروز در تهران به سر گروهی سینما استقلال و در سینماهای آزادی، استقلال، مرکزی ، پردیس ملت ،سمر قند ، پردیس زندگی ، ماندانا،شکوفه ، سپیده ،فرهنگ ، اریکه ایرانیان ،جوان ،آغازشده است.که تعداد سینمایهای که به این فیلم اختصاص پیدا کرده کمتر از سینماهای دیگر است.
امروز عنوان آخرین ساخته رضا میرکریمی است که اولین همکاری وی با پرویز پرستویی هم به شمار میرود. این فیلم براساس طرحی از رضا میر کریمی است و فیلمنامه آن را شادمهر راستین و رضا میرکریمی نوشتهاند. فیلم سینمایی امروز توسط شرکت سینمایی نور تابان پخش میشود.
متأسفانه منافع کوتاه مدت سیاسی حاصل از تخریب رقیب برای این محافل چنان وسوسه انگیز است که حاضر شده اند بدیهی ترین اصول اخلاقی و ارزشی را زیرپا بگذارند و از هر وسیله ای برای هدف خود توجیه بسازند. از حوادث ناگوار سال 88 تا تحریم های تلخ بین المللی هریک وقایعی بودند که با وجود تحمیل هزینه های سنگین برای کشور و نظام از سوی این محافل به دیده فرصت نگریسته شدند و هر بار این گروه ها به نحوی کوشیدند نان مقصود خویش را در تنور تحریم یا... به چنگ آورند. این در حالی است که دود این وقایع همواره در چشم مردم نشسته و آنچه در این کشمکش بر سر منفعت های حزبی قربانی شده، منافع ملی بوده است. بی جهت نیست که علی لاریجانی، رئیس مجلس که از چهره های باسابقه اصولگرای کشور به شمار می آید، چند سال پیش از عبارتی به نام «کاسبان فتنه» سخن گفت یعنی کسانی که حوادث تلخ سال 88 را دستمایه ای برای رسیدن به منافع و مطامع خویش ساختند و راه هرگونه آشتی و اصلاح اوضاع سیاسی کشور را مسدود ساختند. سال گذشته حسن روحانی رئیس جمهوری نیز از چهره کاسبانی پرده برداشت که زیر سایه تحریم های ظالمانه غرب، ناجوانمردانه برای تحصیل منافع خود، فراوان جد و جهد کردند و از طریق رانت خواری، سودهای هنگفت و بادآورده ای را نصیب خود ساختند حال آنکه طبق گزارش مراجع مسئول، هزینه گرانی ها و رانت خواری آنها از جیب مردم یا خزانه کشور پرداخت شد.
اینک در آستانه روز جهانی قدس و در اوج حوادث دردناک فلسطین، متأسفانه «اختلاف و شکاف افکنی میان گروه های سیاسی کشور» گویا در دستور کار برخی محافل قرار گرفته است. این محافل در خوش بینانه ترین حالت، جریانی هستند که با عینک بدبینی هر موضوعی را با همان حالت تیره می نگرند. با بدگمانی درباره دیگران به قضاوت های شتاب آلود می نشینند. جریانی هستند که خود را پشت شعارهای مقدس و ارزشی انقلاب پنهان می کنند. گریبان این محافل فرصت طلب در چنگ این سؤال گرفتار است که براستی آیا منافع زودگذر و دلخوشی های کوبیدن رقیب، این ارزش را دارد که مسأله فلسطین و روز قدس را تحت الشعاع این بازی های مضحک قرار دهیم در روزی که افکار عمومی جهان متأثر از جنایت های اسرائیل برای یافتن راه های امداد و نجات فلسطین تقلا می کند، سزاوار است که در ایران برخی رسانه ها، اهداف خویش را فقط کوبیدن رسانه های حریف قرار دهند.
استقبال رسانه های خارجی از خبرسازی مجعول این جریان داخلی نشان می دهد که تیر کاملاً به هدف خورده است هرچند تیرانداز فقط به منافع باندی و جریانی خود فکر می کرده نه منافع صهیونیستها.
به گزارش خبرگزاری رویترز از دوحه، بر اساس نتایج این قرعه کشی، تیم ها در 4 گروه به شکل زیر در کنار هم قرار گرفتند:
گروه A: قطر، اسپانیا، اسلوونی، بلاروس، برزیل و شیلی
گروه B: تونس، کرواسی، بوسنی، اتریش، مقدونیه و ایران
گروه C: مصر، الجزایر، امارات، سوئد، فرانسه و جمهوری چک
گروه D: بحرین، روسیه، دانمارک، لهستان، آلمان و آرژانتین
قرار است رقابت های جام جهانی 2015 قطر از پانزدهم ژانویه تا اول فوریه سال آینده در دوحه برگزار شود. مصر به عنوان نخستین میزبان رقابت های جام جهانی والیبال در خاورمیانه، در سال 1999 میزبان این رقابت ها بود. گفتنی اینکه، جام جهانی والیبال هر 4 سال یکبار برگزار می شود اما لیگ جهانی والیبال که شب گذشته فینال 2014 آن برگزار شد هر ساله انجام می شود و از نظر اعتبار و تاثیر در رنکینگ، جام جهانی (قهرمانی جهان) از اهمیت بیشتری برخوردار می باشد.