تمام هر چه که...

هر چیزی که هست ولی انگار نیست!

تمام هر چه که...

هر چیزی که هست ولی انگار نیست!

طنز : زنده‌ باد بنزین وطن!


متأسفانه دولت روحانی در پوشش تدبیر و امید و با شعارهای قشنگ و حرف‌های احساسی دارد دستی‌دستی کشور را به ورطه وابستگی به غرب می‌افکند و با این کار دستاوردهای گذشته را پایمال می‌کند. نمونه‌اش تصمیم جدید دولت به ظاهر مدبر در وارد کردن بنزین از خارج است، آن هم در حالی که کشور عزیزمان در تولید بنزین خودکفا شده است و الآن علاوه بر پالایشگاه‌ها برخی دختران در آشپزخانه خانه‌ها هم بنزین تولید می‌کنند. اما دولت به ظاهر امید، با سیاه‌نمایی علیه بنزین تولیدشده در داخل کشور سعی می‌کند آن را بی‌کیفیت معرفی کند و عامل اصلی آلودگی هوای کلان‌شهرها بداند. متأسفانه خبرگزاری ایسنا هم با انتشار عکسی از فراز توچال سعی در نگران کردن مردم تهران و همراهی با شبکه‌های معاند دارد.


این اقدامات در حالی صورت می‌گیرد که مردم حاضرند بنزین بی‌کیفیت تولید داخل را مصرف کنند و هزار درد و مرض بگیرند، اما زیر بیرق اجنبی نروند. آن‌هایی که عکس تهران را از فراز توچال منتشر می‌کنند، بدانند که مردم هوای آلوده وطن را به هوای پاک اروپا ترجیح می‌دهند و حتا لحظه‌ای فکر خروج از کشور به ذهن‌شان نمی‌رسد.


دولت آقای روحانی هم که این روزها شمشیر را از رو بسته است و دوست‌داران وطن را تندرو معرفی می‌کند و فعالان اقتصادی وطن‌پرست را مفسد می‌نامد، بداند که نمی‌تواند هر کاری که می‌خواهد بکند و بنزین از خارج وارد کند. این دولت اگر به حال خود رها بشود، حتما می‌خواهد مسؤولین گذشته را به جرم تولید و استفاده از بنزین ساخت پالایشگاه‌ها و بیمار کردن مردم به دادگاه فرمایشی بکشد. اما روحانی بداند این مردم همچنان در جبهه پایداری خواهند ماند و رایحه خوش خدمات‌رسانی را فراموش نخواهند کرد. ان‌شا‌ءالله مردم به‌زودی و در انتخابات مجلس آینده باز هم به بنزین پالایشگاهی رأی خواهند داد و برای چند سال عمر بیش‌تر، خفت دست‌بوسی استکبار را تحمل نخواهند کرد. زنده‌ باد بنزین وطن!

باقی بقای‌تان!



خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) - طنز روز

رضا ساکی



طنز: من بیکار نیستم، رئیس جمهورم!

شهرام شکیبا، نامه روز گذشته محمود احمدی‌نژاد به حسن روحانی مبنی بر دعوت رئیس‌جمهور به مناظره را دست‌مایه مطلبی طنز در خبرآنلاین قرار داده است.

 شکیبا می‌نویسد: «هر شغلی یک ساعت کاری دارد، الّا بیکاری. بیکاری یک شغل تمام‌وقت است. آدم بیکار همه 24 ساعت را مشغول بیکاری است. لذا برای هیچ کاری وقت پیدا نمی‌کند چون دائم سر کار است.

احمدی‌نژاد آن روزهایی که رئیس‌جمهور بود (که عمراً کسی یادش نمی‌رود!) برای همه‌ کار وقت داشت اما حالا دیگر وقت ندارد. برای همین علی‌رغم قانونگرایی غلیظ و شدید طبیعتاً نمی‌تواند به دادگاه برود. نرفتن احمدی‌نژاد به دادگاه ممکن است منجر به حکم غیابی شود. با توجه به احکام کوبنده اخیر قوه قضائیه مثل محکومیت 200 هزار تومانی قاضی مرتضوی برای تلاش‌های بی‌دریغ و طاقت‌فرسایشان، احتمالاً برای احمدی‌نژاد که به طریق اولی رئیس او بوده است، حکم چهار سال انفصال از کار دولتی (!) و 400 هزار تومان جریمه صادر خواهد شد.

اما از آنجایی که آدمیزاد به تلاش زنده است، در همین احوالات بی‌وقتی، احمدی‌نژاد نامه‌ای به روحانی نوشته و در آن درخواست مناظره کرده است. آیا احمدی‌نژاد فکر می‌کند بعد از هر مناظره نفر برنده رئیس‌جمهور می‌شود؟ حریف را هم نباید دست‌ کم گرفت. روحانی مناظره کردن بلد است. مثلاً در مناظره با قالیباف گفت: «من سرهنگ نیستم، حقوقدانم!» و برنده شد. لذا هر آیینه ممکن است در مناظره با احمدی‌نژاد بگوید: «من بیکار نیستم، رئیس‌جمهورم!»

برخی از منابع ناآگاه می‌گویند اساساً علت شرکت نکردن احمدی‌نژاد در دادگاه برای این بوده که سرگرم جمع‌آوری مستندات و مدارک موجود (!) برای مناظره بوده است؛ لذا وقت برای جمع کردن مدارک برای محکمه نداشته.