یاداشت: اظهار نظر هر کس در هر چیز!!

سایت الف نوشت :

فرمانده نیروی انتظامی کشور: "مذاکره کنندگان ما باید بدانند که در پشت میز مذاکره به لبخند چیزی نمی دهند"

این جمله ای است که سردار احمدی مقدم فرموده اند و باید یک بار دیگر این عبارت را مرور کرد تا فهمید یا شاید هم نفهمید که در وظایف کاری و شغلی فرمانده نیروی انتظامی کشور آیا تعیین تکلیف یا ارائه خط مشی یا حتی اظهار نظر درباره سیاست کشور و سیاست خارجی هم آمده است یا خیر؟

اگرچه ایشان به عنوان یک شهروند و نه در کسوت یک فرمانده و پلیس می توانند درباره ی همه مسائل کشور نظر دهند ولی اینکه ایشان برخود فرض می دانند از موضع یک نظامی درباره ی همه چیز اظهار نظر کنند طبق کدام اصل قانونی یا عرفی و عقلانی است؟ آیا ایشان همین اجازه را به دیگران نیز می دهند که در حیطه ی اختیارات ایشان دخالت کرده و درباره ی امور تخصصی این نیرو اظهار نظر کنند و حتی خط مشی تعیین کنند؟ اگر اصل تخصص و اختیارات قانونی در هر شغل و منصبی زیر سئوال برود آیا سنگ روی سنگ بند خواهد شد؟

در کدام کشور جهان مثلا در آمریکا یا ‍ژاپن یا آفریقای جنوبی یا سوئد در چهار گوشه ی جهان آیا تا به حال شنیده اید که فرمانده پلیس کشور بیاید و درباره ی امور سیاسی دولتمردان و به طور مثال مذاکرات هسته ای دولت خود به اظهار نظر و تعیین تکلیف کردن برای دولت دست بزنند؟! ما حقوق شهروندی را با حقوق شغلی و رسمی و کاری و قانونی خود اشتباه می گیریم و فکر میکنیم که همه ی ما جامع علوم معقول و منقول هستیم و اگر اظهار نظر نکنیم کشور دچار خسران بزرگی خواهد شد! در صورتیکه این امور از وظایف و اختیارات ما نیست و هر یک از ما در حیطه ی شغلی خود باید بر مبنای تخصص و تجربه و وظایق ذاتی و قانونی خود به اظهار نظر بپردازیم.

اصل علمی و تجربی تخصص در چهان بر همین مبنا شکل گرفت تا جامعه ی بشری از ایجاد خسارت های زیانبار به علت رفتار های غیر تخصصی و غیر تجربی هم چون دوران ماقبل مدرن جلوگیری کند و جوامع با دقت بیشتر و هزینه کمتر کشور را اداره کنند. شایسته است که هر یک از شهروندان جامعه برای هر چیز احساس تکلیف نکرده و هرکس در کار قانونی و ذاتی خود احساس تکلیف کند و همان کار را به نحو احسن انجام دهد تا هم خدمت بیشتری به کشور کرده باشد و هم از آشفتگی امور و مداخله در امور تخصصی پرهیز کرده باشیم.

کشورهای توسعه یافته امروزی درجهان از ژاپن و کره جنوبی و گرفته تا مالزی و سنگاپور و اروپا و آمریکای شمالی، وقتی توانستند تغییری در انباشت ثروت و رفاه و قدرت برای جامعه خود ایجاد کنند که هر فرد در کار تخصصی خود بهترین شد، نه اینکه هرکس در هرکاری تبدیل به یک همه چی دانی شود بدون تخصص که برای هرکس و هرچیز نسخه بپیچند ولی در کار خود درمانده باشند! اصل امانت داری از مسئولیت هایی که متعلق به عموم مردم هست نیز ما را ملزم می کند که در همان امانتی که به ما سپرده شده به بهترین شکل انجام وظیفه کنیم.

امیدواریم که همگان به وظیفه قانونی و ذاتی خود واقف باشیم و با رفتار و گفتار خود باری از دوش ملت و کشور برداریم نه اینکه زخمی بر زخم های ملت بیفزاییم.