یادداشت حسین معززی نیا درباره اعتراضات اخیر به «عصبانی نیستم» و «رستاخیز»

حسین معززی نیا در واکنش به اعتراضاتی که علیه فیلم «رستاخیز» مطرح شده است در فیس بوکش نوشت: اتفاقی که از زمان روی کار آمدن مدیران جدید وزارت ارشاد نگرانش بودم دارد رخ می دهد؛ اینها با شعار اعتدال، تلاش برای آرام کردن فضا، رفع کدورت ها، دادن سهمی در مدیریت به همه و در پیش گرفتن رفتارهای صلح جویانه کارشان را شروع کردند، در ایام جشنواره هم سعی کردند فیلم همه فیلمسازان در جشنواره گنجانده شود و همه چیز خوب و آرام باشد و دعوا نشود، اما فضای مملکت در این هشت سال چنان سیاست زده و چنان ملتهب شده که با این کدخدامنشی ها نمی شود به جایی رسید: کسانی که دست شان از همه جا کوتاه شده و اصولاً هم از ریخت دولت جدید خوش شان نمی آید، فشار را از چند هفته مانده به جشنواره شروع کردند. رفتتند سراغ اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس و گفتند چه نشسته اید که اینها دارند فیلم های حامیان فتنه را نمایش می دهند. روزی یک مصاحبه از قول همین ها منتشر کردند که ای وزیر ارشاد، فیلم حامیان فتنه نشان نده! بعد رفتند سراغ ائمه جمعه و مراجع و تحریک شان کردند در خطبه های نمازجمعه به جشنواره بد و بیراه بگویند.

وقتی «عصبانی نیستم!» نمایش داده شد تهدید کردند که اگر به این فیلم جایزه بدهید، تجمع می کنیم، تحصن می کنیم، حمله می کنیم، کتک می زنیم، استیضاح می کنیم و... تا شهیدی فرد ناچار شود روی سن اختتامیه هشتصد دفعه تکرار کند که ای حضار، تعداد جوایز دو فیلم «چ» و «رستاخیز» را بشمارید و حواس تان باشد ما داریم فقط به این دو فیلم جایزه می دهیم! به این خیال که معترضان شیرفهم شوند جایزه ها به این دو فیلم داده شده و خیال شان راحت شود. اما حضرات «معترض» از فردای اختتامیه، وقتی خیال شان بابت ناکامی فیلم های «حامی فتنه» راحت شد، رفتند سراغ جامعه ی مداحان و آنها را تحریک کرده اند. حالا روزی یک مداح، فحش نامه می نویسد به مدیران فرهنگی و خطاب به رئیس جمهور می نویسد اینها «غلط» کرده اند درباره ی عاشورا فیلم ساخته اند! آقایان مراجع هم دارند نامه پشت نامه منتشر می کنند که چه کسی اجازه داده شماها خطوط قرمز را بشکنید و به مقدسات توهین کنید!

اگر مدیران ارشاد بخواهند همان واکنشی را که در باره «عصبانی نیستم» نشان دادند، در مورد «رستاخیز» هم نشان دهند، باید فردا اعلام کنند جوایز این فیلم را پس می گیریم، می دهیم به یک فیلم دیگر و توقیفش می کنیم تا اعتراض ها تمام شود. آن وقت «معترضان» می توانند با خیال راحت پروژه ی بعدی را شروع کنند! این قصه همین طور ادامه دارد و نمی شود با کدخدامنشی این غائله را ختم کرد. همین فیلم رستاخیز اگر در جشنواره ی قبلی نمایش داده می شد، الان توسط همین مداحان محترم به عنوان تلاش خداپسندانه ی دولت خدمتگزار برای نمایش واقعه ی کربلا مورد ستایش قرار می گرفت. اما حالا بیش از آن فیلم های «حامی فتنه» دارد مورد حمله قرار می گیرد. دعوا سر حمایت از «فتنه» یا شکستن قداست «کربلا» نیست؛ آنها که دست شان از مدیریت فرهنگی کوتاه شده، دارند توسط خبرگزاری ها و سایت های شان، از بیرون، ارشاد را مدیریت می کنند. مدیران محترم ارشاد کم کم باید با لبخندهای شان خداحافظی کنند و فکری به حال این اوضاع بکنند، وگرنه چوب دو سر طلا خواهند شد.

روزنامه آسمان آمد

آسمان پس از تغییر مجوز آن از هفته نامه به روزنامه دیروز 26 بهمن اولین شماره خود را به روی کیوسک فرستاد.

هفته نامه آسمان که سابقه توقیف موقت را در اسفند سال قبل نیز تجربه کرده بود بعد از این که تیم منتشر کننده آن نتوانست آسمان را راهی پیشخوان کند با تغییر مجوز هفته نامه آسمان این  روزنامه را در 32 صفحه راهی دکه‌های مطبوعاتی کرد.آسمان را می‌توان اولین روزنامه متولد شده در دولت امید و اعتدال دانست که در شماره نخست خود در تیتر و عکس یک به حضور اصلاح طلبان در حمایت از رئیس جمهور در راهپیمایی 22 بهمن پرداخته است.

این روزنامه شامل گروه‌های خبر، سیاسی ، جهان ، شبکه، اقتصاد ، دانش، جامعه ، ایران - راهبرد ، زندگی- ورزش، انرژی، حکمت،  روزنامه‌های خارجی ،  ادب و هنر، سینما و تلویزیون،  شب نامه و ...  است که به سردبیری محمد قوچانی از دیروز شروع انتشار خود را آغاز کرده است.

فوائد پزشکی بالا رفتن از پله‌ها

مطالعات پزشکان انگلیسی نشان می‌دهد بالا رفتن از پله‌ یکی از موثرترین شیوه‌ها برای سوزاندن کالری و تقویت عضله قلب است.

طبق بررسی‌های این پزشکان بالا رفتن از پله به طور مستقیم با کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی در ارتباط است. همچنین افراد چاق می‌توانند با بالا رفتن از دو ردیف پله در روز طی یک سال بیش از پنج کیلوگرم وزن کم کنند.به گزارش روزنامه تایمزآوایندیا، همچنین از دیگر فوائد این فعالیت بدنی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

- سوزاندن کالری بیشتر:

بالا رفتن از پله‌ها بزرگترین گروه‌های ماهیچه‌های بدن را به گونه‌ای درگیری می‌سازد تا به دفعات کل وزن بدن را تحمل کرده و از پله‌ها بالا ببرد. در این وضعیت حتی بیش از زمان دویدن عضلات وزن بدن را تحمل می‌کنند و در نتیجه کالری بیشتری در حین بالا رفتن از پله‌ها سوزانده می‌شود.

- به حداکثر رساندن فعالیت‌ عضله قلب

بالا رفتن از پله‌ها با افزایش ضربان قلب فعالیت‌ این عضله حیاتی را به حداکثر می‌رساند.

- تقویت عضلات مرکزی بدن

 بالا رفتن از پله‌ها موثرترین شیوه برای تقویت عضلات مرکزی بدن است.

- تقویت و تنظیم کلی بدن

 بالا رفتن از پله‌ها تمامی ماهیچه‌های اصلی نیم تنه پایین بدن را به کار می‌گیرد و قدرت و توان بدنی را افزایش می‌دهد.

- فعالیت بدنی کم‌دردسر:

به طور معمول افراد با بالا رفتن از پله‌ها عرق نمی‌کنند و به این ترتیب بالا رفتن از چند پله در روز می‌تواند به نوعی یک ورزش روزانه مطلوب به حساب آید.

پژوهشگران: ساز بزنید تا مغزتان توانا بماند

پژوهشگران اسکاتلندی دریافتند افرادی که به نواختن آلات موسیقی اشتغال دارند، دارای مغزی فعال‌تر و دقیق‌تر هستند زیرا می‌توانند اشتباهات خود را در اجرا یافته‌ و آن‌ها را نسبت به افراد معمولی سریع‌تر تثبیت کنند.

دکتر اینس جنتزش روانشناس و همکارانش ضمن انتشار نتایج بررسی خود اظهار کردند: ساز زدن سبب حفاظت انسان در برابر افت توان ذهنی، چه به علت سن و چه به علت بیماری می‌شود. این یافته‌ها، نتایج پژوهش‌های پیشین را تقویت‌ می‌کند. در پژوهش‌های قبلی ثابت شده بود قدرت ذهن با نواختن موسیقی ارتباط دارد. محققان می‌گویند: نتایج بررسی حاضر ثابت کرده است که حتی داشتن فعالیت موسیقیایی به مقدار اندک برای عملکرد مغز نافع است.

در این بررسی، پژوهشگران عملکرد ذهنی افراد اهل موسیقی را با دیگران مقایسه کرده و با انجام وظایف متضاد ساده، آنان را به چالش وا‌داشتند. در مجموع در این بررسی 36 نفر حضور داشتند که بر حسب تعداد مجموع ساعاتی که در طول مدت عمر خود با ساز سر و کار داشتند، به گروه‌های 8 تا‌ 10 نفره تقسیم شده بودند. کسانی که بیش ‌از پنج هزار‌ ساعت با ساز کار‌ کرده بودند، در گروه بالا، از دو هزار‌ تا‌ پنج هزار ساعت در گروه وسط، 200 تا ‌ دو هزار‌ ساعت در گروه پایین و کمتر از 200 ‌ساعت در گروه خیر جای گرفتند.پژوهشگران توان ذهنی هر شرکت‌کننده را طی یک جلسه که هر کدام دو ‌ساعت طول می‌کشید، آزمودند. درطول جلسه، زمان واکنش شرکت‌کنندگان نسبت‌ به وظایف ذهنی ساده اندازه‌گیری و همچنین اندازه‌گیری‌های مختلف فیزیولوژیک انجام می‌شد.

در این تحقیق وظایف ساده‌ی ذهنی مربوط به آزمون‌های شناختی نظیر آزمون استروپ توسط این روانشناسان مورد استفاده قرار گرفت. در این آزمون به شرکت‌کنندگان، نام رنگ‌ها و رنگ‌هایی عرضه می‌شد که الزاماً با هم یکی نبودند. به ‌عنوان ‌مثال، ممکن ‌بود کلمه‌ی «آبی» با رنگ قرمز و کلمه‌ی «سبز» با نام‌ آبی نشان داده شده باشد. این‌ کار سبب ایجاد تضادی در ذهن شرکت‌کننده‌ می‌شد که از وی نام رنگ هر کلمه‌ای را می‌پرسیدند که روبرویش ظاهر می‌شد. نامیدن رنگ وقتی با رنگی که نشان داده شده بود تطبیق داده نمی‌شد، بیشتر سبب اشتباه می‌شد.در این بررسی، پژوهشگران از میان مسائل متفاوت، به زمان واکنش، صحت و نیز مقدار تطبیق بعد از خطا نظر داشتند.

نتایج نشان‌ داد که مقدار تمرین‌ موسیقی با‌ سرعت پاسخ ارتباط مثبت دارد و هرچه تمرین موسیقی بیشتر، سرعت پاسخ تند‌تر از وقتی است که تمرین موسیقی وجود نداشته و یا میزان آن کم است و تمام موارد صحیح است. این نتیجه‌ حاکی از آن است که ممکن‌ است بالاتر بودن میزان تمرین موسیقی به ‌طور‌ کلی به پردازش موثرتر اطلاعات منتهی شود؛ لذا گزارش‌های اولیه مبنی‌ بر ارتباط مثبت میان سرعت ذهن و توان موسیقایی تأیید می‌شود.

روایت هوشنگ گلمکانی از حذف فیلم «عصبانی نیستم»

هوشنگ گلمکانی درباره حواشی پیش آمده در مورد اهدای جوایز و کنار گذاشته شدن فیلم «عصبانی نیستم» ساخته رضا درمیشیان از داوری گفت: در داوری بخش سودای سیمرغ سی و دومین جشنواره فیلم فجر به جز حذف فیلم «عصبانی نیستم!» (رضا درمیشیان) توسط تهیه‌کننده و کارگردانش، هیچ جابجایی یا دخالتی صورت نگرفته است.

وی افزود: فیلم «عصبانی نیستم» در 5 رشته نامزد دریافت جایزه بود و قرار بود سیمرغ بهترین بازیگر مرد را دریافت کند اما فشارهای بیرونی که به مدیران جشنواره برای کنار گذاشتن این فیلم وارد شده بود به داوران هم منتقل شد ولی داوران اعلام کردند که تغییری در آرایشان نخواهند داد و طبق مقررات اگر قرار است این فیلم از داوری ها کنار گذاشته شود یا باید از طرف خود جشنواره این اتفاق بیفتد یا تهیه‌کننده فیلم درخواست حذف اثرش از بخش مسابقه را اعلام کند.

گلمکانی درباره شایعاتی مبنی بر اینکه رضا درمیشیان حاضر نشده فیلمش را از جشنواره خارج کند و علیرضا رضاداد دبیر جشنواره شخصا به داوران اعلام کرده که فیلم را از داوری کنار بگذارند؟ توضیح داد: این شایعات صحت ندارد و در نهایت خود رضا درمیشیان انصراف فیلمش را از داوری ها اعلام کرده است. گاهی اوقات احساسات ما یک چیز می‌گوید و عقل‌مان چیز دیگر. در این مورد احساس می‌گوید که به دنبال یک موفقیت مقطعی باشیم اما عقل تذکر می دهد که باید به فکر عواقب سوء این جریان هم بود. درمیشیان نیز به حکم عقلش فیلمش را از داوری ها کنار کشید.

وی درباره جوایزی که به فیلم های «چ» و «رستاخیز» تعلق گرفته است نیز گفت: آرای اعلام شده نتیجه نهایی جمع بندی هیات داوران بود چون از لحاظ فنی و حرفه‌ای نمی‌توان ارزش‌های این دو فیلم را نادیده گرفت. از جنبه دیگر نیز نتایج جمع‌بندی و بحث کردن در یک گروه ممکن است حاصل جمع ریاضی عقاید تک تک داوران نباشد و بیش‌تر برآیند بحث‌ها و هم‌اندیشی یک جمع است و کسی که تجربه مشابهی نداشته باشد احتمالاً نمی‌تواند چنین موقعیتی را تصور کند.

این منتقد سینما در پایان درباره دلیل اهدا دو سیمرغ بلورین بهترین فیلم متذکر شد: به این دلیل به هر دو فیلم «رستاخیز» و «آذر، شهدخت، پرویز و دیگران» سیمرغ بهترین فیلم تعلق گرفت که هیچکدام از این فیلم‌ها رأی قاطع و بالایی در داوری‌ها نیاورده بودند چون هر دو این آثار سه رای داشتند و در نهایت هم یک گروه نتوانست رأی گروه دیگر را به سوی انتخاب خود تغییر بدهد، تصمیم گرفته شد سیمرغ بهترین فیلم به دو اثر اهدا شود. دو سیمرغ بهترین فیلم، حاصل این وضعیت بود و نه چیز دیگر.

رونمایی از پوستر آلبوم جدید «حامی»

«یک لحظه عاشق شو» آلبوم حدید حامی که قرار بر این بود 23 بهمن ماه منتشر شود، با تاخیر چند روز راهی بازار موسیقی کشور خواهد شد.

 «یک لحظه عاشق شو» که توسط این خواننده به برادرش تقدیم شده، قرار بر این بود تاریخ 23 بهمن ماه در بازار موسیقی کشور منتشر شود که به دلیل تصمیم شرکت پخش، با تاخیر چند روزه و در روزهای پایانی بهمن ماه در درسترس مخاطبین قرار خواهد گرفت.

شایان ذکر است که این اثر در نوبت اول انتشار در تیراژ 180 هزار نسخه توسط شرکت های «آوای باربد» و «سیما شهر» راهی بازار خواهد شد.

پوستر آلبوم «یک لحظه عاشق شو» تازه ترین اثر حمید حامی

کلیک روی عکس _ جهت بزرگنمایی

در حاشیه اداهای تلویزیون در پخش مستقیم اختتامیه فیلم فجر

... بعد می گویند چرا مردم تلویزیون نمی بینند؟ چرا میلیون ها نفر در همین ایران خودمان پای پخش مستقیم مراسم اسکار می نشینند؟ چرا فلان سریال ترکیه ای ، بیش از محصولات وطنی خانواده ها را پای ماهواره می نشاند؟ چرا ... ؟

جواب همه این چراها در خیابان جام جم تهران است، جایی که یک عده مدیر ، عقل گروه اندک شمار خود را فراتر از عقل جمعی 77 میلیون نفر می دانند و در اتاق های در بسته خودشان ، برای صلاح و صرفه یک ملت تصمیم می گیرند تا خدای ناکرده ، مردم به جهنم نروند یا بدتر از آن ، صدایی از رسانه ملی پخش نشود که گوشه دل هم جناحی های نازک اندیش شان ، آزرده شود!

نمونه اش در ملی ترین روز در جمهوری اسلامی رخ داد ؛ وقتی که صدا و سیمای ضرغامی ، تصمیم گرفت مراسم اهدای سیمرغ های جشنواره فیلم فجر در 22 بهمن را پخش مستقیم کند و ای کاش نمی کرد تا لااقل فقط حسرت ندیدن برنامه به دلمان می ماند ، نه رنج مداوم تحمل توهین های مکرر!

آنقدر بین برنامه به اصطلاح پخش مستقیم ، قطع کردند و وصل کردند که اعصاب همه بینندگان را که با شوق و ذوق پای تلویزیون نشسته بودند تا محصول یک ساله سینمای ملی شان را در سیمای ملی ببینند ، خرد شد و خیلی ها از خیرش گذشتند.

علت قطع و وصل های مکرر هم این بود که هر از گاهی سینماگری حرف هایی می زد که به مذاق کسی که در صدا و سیما نشسته و مسوول آنتن بود ، خوش نمی آمد و به همین خاطر ، برنامه را قطع می کرد و دوربین را به استودیو می برد و هر وقت حرف ها تمام می شد ، دوباره "پخش مستقیم"! از سر گرفته می شد.اینجاست که باید با صدای بلند خطاب به این هایی که به خود اجازه می دادند با مردم چنین کنند گفت: آهای با تو أم ! تو مگر چه کاره ای که خود را برتر از مردم می بینی و هر رفتار که خواستی با مردم می کنی؟ شرم کن!

حالا اگر کسی نداند ، فکر می کند که در آنجا حرف های خلاف عفت عمومی یا نظیر آن زده می شد و حال آن که یک سری انتقادهای معمولی بود که ربطی هم به امنیت ملی و نظام و انقلاب و اسلام و ارزش ها هم نداشت ، مثلاً یکی از برندگان دیپلم افتخار خود را به یکی از سینماگران داخل کشور تقدیم کرد(دارسنج به امیریوسفی) یا عسگر پور از مشکلات جمع آوری آرای مردمی جشنواره گفت یا دیگری درباره فیلم عصبانی نیستم دو کلمه حرف زد و ... .

وقتی آدم می بیند که آقایان سیما ، همین حرف های عادی را هم از مردم دریغ می کنند ، مشخص است که تاب شنیدن و بازپخش دو کلمه حرف حساب حدی را هم ندارند و همین می شود که صدا و سیما ، قهوه خانه ای می شود که فقط پاتوق یک عده خاص می شود و مردم را روز به روز از خود می راند به گونه ای که خیلی از افرادی که حتی ماهواره هم ندارند، دیگر تلویزیون را نگاه نمی کنند چه رسد به کسانی که ریسک و هزینه ماهواره را هم به جان خریده اند و در پی هر عملیات جمع آوری ، ناسزایی می گویند و دیش و ال ان بی جدیدی می خرند.

اگر کسی در اداره ای کوچک در شهرستانی دور افتاده ، یک باک بنزین اداره را خالی کند و لو برود ، حساب و کتابش با کرام الکاتبین است که چرا از بیت المال سوء استفاده کرد و آسیب زد ولی در همین کشور ، بدترین سوء استفاده ها از بیت المال عظیمی به نام صدا و سیما می شود و بدترین آسیب ها که همانا اعتمادسوزی است به کشور و نظام و انقلاب وارد می شود ولی آب هم از آب تکان نمی خورد!

این است پاسخ چراهای صدر این نوشتار و البته پاسخ بسیاری از چراهای دیگر!

عصرایران؛ جعفر محمدی

شبی که تلویزیون به شعورمان توهین کرد

«کسانی که از شبکه نمایش صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران شاهد پخش مراسم اختتامیه جشنواره فیلم فجر بودند، یکی از به یاد ماندنی‌ترین رویکردهای رسانه ملی را دیدند. رویکردی که بی‌شک باید ثبت و ضبط شود و در دانشکده‌های علوم ارتباطات تدریس شود تا دانشجویان دریابند که چگونه می‌شود ب%