یارنه های نقدی 45500 تومانی به پاشنه آشیل دولت و جامعه تبدیل شده است. اینکه با علم بر اشتباه بودن این روند دولت باید چطور و با چه روشی مردم را به این نتیجه برساند که قطع پرداخت نقدی به صلاح و حتی لازم است، سئوالی است که دغدغه دولت و دولتی ها شده است.
" اگر در همان ابتدا تشکیل دولت، آقای روحانی در برنامه تلویزیونی صادقانه این مسئله را با مردم در میان می گذاشت و می گفت این پولی که بابت یارانه به 75 میلیون نفر پرداخت می شود، چه هزینه و چه ضربه ای را به زیرساخت های کشور وارد می کند، مسلما خیلی از مردم به رغم اینکه احتیاج داشتند، می پذیرفتند که تا مشخص شدن شرایط، پرداخت یارانه قطع شود."
صادق زیبا کلام در گفت و گویی با "نواندیش" با طرح این اظهارات راه کارهایی را برای خلاص شدن از وضعیت کنونی یارانه های نقدی پیش روی دولت می گذارد:
حاشیه ها و حرف و حدیثهای هدفمندی یارانه و ...انگار میراث دولت احمدی نژاد برای دولت روحانی درد سر شده است.شما خودتان می گویید، میراث احمدی نژاد. پس نمی توان دولت روحانی را به دلیل شرایطی که اجباری است، محکوم کرد.یعنی انتقادات موجود را منطقی نمی دانید؟
ببینید! می توان انتقادهات زیادی به نحوه ثبت نام و مشکلاتی که به وجود آمده، وارد کرد و مخالفان دولت هم به تبع فرصت را از دست نداند و با استفاده حداکثری از شرایط به دولت حمله می کنند. اما واقعیت آن است که این شرایط ناشی از سیاست ها و تصمیم گیری های غلطی است که اصولگرایان گرفته اند و هر قدر که ما انتقاداتی را در خصوص نحوه اجرای یارانه ها متوجه دولت آقای روحانی بکنیم، ، 10 برابر این انتقاد را باید به اصول گرایان، به مجلس هشتم و نهم وارد کرد که با اتخاذ سیاست غلط به تمامی 75 میلیون، 45 هزار تومان پرداختند.جالب است که هیچ یک از اصولگرایانی که امروز به دولت حمله ور شدند، در سال 89 و 90 که این سیاست توسط دولت احمدی نژاد به اجرا درآمد، انتقادی را مطرح نمی کردند. حتی در آن زمان یکی از اصولگرایان هم نگفت که در کدام کشور، در کدام نظام به یک فرد میلیاردر و به یک میلیونر، 45 هزار و 500 تومن پرداخت می کنند و بعد به افرادی که ماهی 300 یا 400 هزار تومن حقوق دریافت می کنند و زیر خط فقر قرار دارند، هم همان مبلغ را پرداخت می کنند. در کدام کشور اکنون این سیاست غلط و نابخردانه اجرا می شود که در ایران اصولگرایان تصمیم به اجرای آن گرفته اند.
یعنی هیچ تقصیر و ایرادی به دولت یازدهم وارد نیست؟
واقعیت این است که آقای روحانی وارث یک ساختمان غلط، دیوار کج و یک تصمیم خطا است که به دلیل روش پوپولیستی دولت پیش تبدیل به قانون شده و به مرحله اچرایی در آمده است. متاسفانه دولتهای نهم و دهم مباحث یسیار مهمی چون بهداشت، آموزش و پرورش، صنعت، کشاورزی، توسعه راههای کشور، ساخت مترو و تمام اینها را نادیده گرفتند و منابع را در چاه ویلی ریختند که 45 هزار و 500 تومن به مردم پرداخت کنند. آقای روحانی اکنون چاره ای به غیر از اصلاح این تصمیم غلط که چند سال اجرایی شده ندارد که البته این کار زمان زیادی را طلب می کند.
سئوال این است که چرا امکان برگشت به حالت اولیه وجود ندارد؟
وجود دارد، اما کمی دیر شده است. اقدام درست و صحیح آن بود که دولت آقای روحانی از همان ابتدا یعنی مرداد 92 تمامی یارانه ها را قطع می کرد و مانند کشورهای توسعه یافته دیگر یارانه ها را به صورت مستقیم و غیر مستقیم به اقشار کم درآمد، صنعت، کشاورزی و غیره اختصاص می داد.
چرا حالا دست به چنین کاری نمی زنند؟
چون اکنون اگر دولت یارانه ها را به طور کل قطع کند که تصمیم بسیار درستی هم هست، اصولگرایان دوباره به دولت حمله می کنند و دست به یکسری اقدامات پوپولیستی می زنند که به اقشار و افراد محروم جامعه بگویند در زمان آنان، این یارانه به این دسته از افراد پرداخت می شد اما اکنون که اصلاح طلبان، اعتدالیون و افرادی مانند آقای روحانی، هاشمی و خاتمی دولت را در دست و یا در آن نفوذ دارند، این مبلغ قطع شده است. بنابراین آقای روحانی در شرایطی به سر می برد که نمی تواند یارانه را قطع کند.
پس شما دلیل اصلی برای عدم توقف پرداخت یارانه راحملات پوپولیستی می دانید؟
دقیقا، وگرنه یک دانشجوی سال اول اقتصاد هم به شما خواهد گفت که این تصمیم تا چه اندازه اشتباه است. تصمیم دولت آقای روحانی مبنی بر ادامه این روند هم اشتباه است. اگر آقای روحانی اجرای این تصمیم را متوقف کند، اصولگرایان با توجه به اینکه تمام رسانه و بوق های تبلیغاتی را در دست دارند، از فردا حمله به دولت را آغاز می کنند.
تحمل حملات این چنینی برای دولت بار سنگینی تری دارد یا اینکه منافع کشور را فدای سهم خواهی عده دیگری بکند؟
من معتقدم که اگر در همان ابتدا تشکیل دولت، آقای روحانی در برنامه تلویزیونی صادقانه این مساله را با مردم در میان می گذاشت و می گفت این پولی که بابت یارانه به 75 میلیون نفر پرداخت می شود، چه هزینه و چه ضربه ای را به زیرساخت های کشور وارد می کند، مسلما خیلی از مردم به رغم اینکه احتیاج داشتند، می پذیرفتند که تا مشخص شدن شرایط، پرداخت یارانه قطع شود.متاسفانه در آن زمان آقای روحانی محافظه کارانه اقدام کرد. ایشان سعی کرد این مساله را به دوش مجلس بیاندازد و مجلسیان هم طوری رفتار کردند که بار این مساله به دوش دولت است. حتی آقای روحانی با توجه به اینکه بهای بنزین حداقل باید دو برابر قیمت کنونی شود، ملاحظه کاری کرد و دست به افزایش قیمت بنزین و گاز نزد.
به نظر من آقای روحانی باید محکم و استوار با مردم سخن بگوید و از کلی گویی پرهیز کند و به صراحت اعلام کند که کل بودجه عمرانی کشور چقدر است و میزان پرداخت کل ماهانه از طریق یارانه ها چقدر است. رییس جمهوری باید به مردم بگوید که ابتدایی ترین و بدوی ترین کشورها نیز چنین بلایی سر اقتصاد ملی خود نمی آورند که اصولگرایان آن را آغاز کردند. اگر در همان ابتدا آقای روحانی درباره سیاست های اصولگرایان و استراتژی های هشت ساله آنان که کشور را به این روز رسانده صحبت می کرد، اکنون کار برای ایشان بسیار راحت تر بود. اما متاسفانه ایشان محافظه کارانه حرف زد و هشت ماه یارانه را پرداخت کرد و الان نمی تواند به یکباره همه چیز را متوقف کند. اما به نظر من ایشان باید شهامت و جسارت به خرج می داد و همان اول این تصمیم غلط را که اقتصاد کشور را ویران کرده، متوقف می کرد.